DUSZPASTERSTWO MINISTRANTÓW ARCHIDIECEZJI KATOWICKIEJ

Aktualności

ZAPROSZENIE Wspólna modlitwa przed rozpoczęciem wakacji jest naszą tradycją, dlatego również i w tym roku chcemy spotkać się w Śląskim Seminarium na modlitwie, aby jako diakonie polecać Bogu dzieło wakacyjnych rekolekcji. Będziemy chcieli razem prosić o dary Ducha Świętego dla nas i wszystkich uczestników. Zapraszamy więc wszystkich księży, siostry zakonne, animatorki i animatorów, którzy będą zaangażowani w...

czytaj więcej

Z życia DMAK

Intencje na miesiąc październik

W październiku, miesiącu różańcowym, módlmy się do Boga przez wstawiennictwo naszej Matki. Polecajmy szczególnie:

Bezdomnych, bezrobotnych i biednych.
Naszych proboszczów i księży opiekunów.
Solenizantów: abp seniora Damiana Zimonia (25.10) i ks. Cezariusza Walę, duszpasterza DMAKu (20.10).

Niech modlitwa różańcowa będzie dla nas szczególną okazją do budowania modlitewnej wspólnoty i odkrywania życia Chrystusa wraz z Maryją.

Rekolekcje rozpoczynające kurs animatora

Zbliża się czas jesiennej edycji Kursu animatora. W najbliższy weekend spotkamy się w Domu Rekolekcyjnym „Tabor”, w Brennej (ul. Leśników 38, 43-438).

Zakwaterowanie i przydzielanie pokojów nastąpi w piątek 30 września między godz. 17.00 a 18.00. Rekolekcje rozpoczniemy kolacją o godz. 18.00. Następnie konferencje i Msza święta.

Dalsza część programu zostanie podana na miejscu. Zakończenie rekolekcji przewidywane jest w niedzielę ok. godz. 13.30.

Na rekolekcje prosimy zabrać ze sobą:

– obuwie zmienne (laczki) i odpowiednie ubrania

– przybory do higieny osobistej

– strój liturgiczny (taki w jakim służymy w parafii – kolor zielony)

– odświętny ubiór na niedzielę

– Pismo Święte, różaniec

– dary stołu (słodycze, soki na wspólny stół)

- ofiarę za rekolekcje i kurs animatora

– jeśli grasz na jakimś instrumencie to zabierz go z sobą!

Nie zabieramy ze sobą śpiworów.

Na rekolekcjach zostaną podane najważniejsze informacje związane z kursem. Na rekolekcjach będzie również okazja uszycia alby lub pasów.

Intencje na miesiąc wrzesień

„Pozdrawiam serdecznie wszystkich Polaków. Jutro obchodzić będziecie rocznicę wybuchu drugiej wojny światowej, która tak boleśnie naznaczyła naród polski. A dzisiaj przeżywamy trzecią wojnę. Niech pamięć o minionych doświadczeniach pobudza was do pielęgnowania pokoju w sobie, w rodzinach, w życiu społecznym i międzynarodowym – zaznaczył Franciszek. - Módlmy się w szczególny sposób za naród Ukraiński. Niech Maryja wspiera was w codziennym wybieraniu dobra, sprawiedliwości i solidarności z potrzebującymi, rodząc w sercach nadzieję, radość i wewnętrzną wolność. Z serca wam błogosławię.“

W ten sposób podczas audiencji ogólnej papież Franciszek zwrócił się do Polaków. W duchu odpowiedzialności polećmy Dobremu Bogu intencje:

Módlmy się o pokój między narodami, który ma swój początek w naszych codziennych relacjach.
Módlmy się o siły i odwagę dla nauczycieli, wychowawców, katechetów oraz uczniów w nowym roku szkolnym.
Módlmy się za siebie nawzajem, o radość i wierność spotkaniu z Bogiem w codziennej modlitwie.

Powakacyjna pielgrzymka ministrantów

Chorzów - Wyjątkowy dzień skupienia dla ministrantów z dekanatu

Ministranci chorzowskiego dekanatu spotkali się w sobotę, aby wspólnie przeżyć dekanalny dzień skupienia. Spotkanie poprowadził dekanalny duszpasterz ministrantów Karol Faj. Miało ono formę spaceru śladami błogosławionego księdza Jana Machy.

Dzień rozpoczął się w kościele pw. św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym, w miejscu, gdzie Hanik przyjął chrzest, służył do Mszy świętej oraz odprawił swoją mszę prymicyjną. Krótki życiorys śląskiego błogosławionego przedstawił ksiądz Marek Menżyk – wikary w starochorzowskiej parafii.

Następnym celem był rodzinny dom Hanika, położony niedaleko kościoła, w którym wychowywał się i dorastał.

Kolejnym ważnym miejscem wędrówki był symboliczny grób księdza Machy.„Pogrzebu mieć nie mogę, ale urządźcie mi na cmentarzu cichy zakątek, żeby od czasu do czasu ktoś o mnie wspomniał i zmówił za mnie Ojcze nasz” – te słowa napisał w swoim ostatnim liście do rodziny, wiedząc, jaki czeka go los. Na miejscu, przy grobie, na ministrantów czekał niespodziewany gość – siostrzenica księdza Jana, która również podzieliła się świadectwem życia Hanika. Jak każdy młody chłopak miał On swoje pasje, zainteresowania, również trudności, ale zawsze był oddany Panu Bogu. Podczas krótkiej modlitwy na cmentarzu każdy z chorzowskich ministrantów mógł przyjąć Go jako swojego patrona i tak jak On poprosić o świętość życia. Na szlaku dnia skupienia znalazł się także Zespół Szkół Technicznych im. Mariana Batko, gdzie dawniej mieściło Państwowe Gimnazjum Klasyczne im. Odrowążów, do którego uczęszczał młody Jan Macha. Wówczas była to jedna z najlepszych szkół na Śląsku, która pomogła Mu przygotować się, by podjąć decyzję o wejściu na drogę kapłaństwa.

Ostatnim przystankiem był kościół pw. św. Jadwigi Śląskiej, w którym Jan Macha przyjął sakrament bierzmowania. Całość zakończyła się wspólną modlitwą i małym poczęstunkiem.

Liturgia

2023-06-09, Piątek, Rok A, I, Dzień Powszedni albo wspomnienie Św. Efrema, diakona i doktora Kościoła

Tb 11, 5-18

Czytanie z Księgi Tobiasza

Anna siedziała przy drodze, wypatrując syna. I spostrzegła go powracającego, i zawołała do jego ojca: «Oto nadchodzi twój syn i człowiek, który poszedł razem z nim». A Rafał rzekł do Tobiasza, zanim ten przybliżył się do ojca: «Wiem, że otworzą mu się oczy. Potrzyj żółcią ryby jego oczy, a lekarstwo wygryzie i ściągnie bielmo z jego oczu; potem twój ojciec przejrzy i zobaczy światło».

Anna tymczasem wybiegła, rzuciła się synowi na szyję i zawołała do niego: «Ujrzałam cię, dziecko, teraz już mogę umrzeć», i rozpłakała się. Także Tobiasz starszy podniósł się i utykając na nogę, wyszedł do wrót podwórza. Wtedy przystąpił do niego Tobiasz z żółcią ryby w ręku, dmuchnął w jego oczy, dotknął go i rzekł: «Ufaj, ojcze!», nałożył mu lekarstwo i odczekał chwilę. Potem obiema rękami ściągnął bielmo z kącików jego oczu. A Tobiasz starszy rzucił mu się na szyję, rozpłakał się i rzekł do niego: «Ujrzałem cię, dziecko, światło moich oczu».

I rzekł: «Niech będzie błogosławiony Bóg! Niech będzie błogosławione wielkie imię Jego! Niech będą błogosławieni wszyscy Jego święci aniołowie! Niech będzie obecne nad nami wielkie imię Jego! I niech będą błogosławieni wszyscy aniołowie Jego po wszystkie wieki! Ponieważ zesłał na mnie plagę, a oto teraz widzę Tobiasza, mego syna».

I wszedł Tobiasz do domu, ciesząc się i wielbiąc Boga na cały głos. Potem Tobiasz opowiedział ojcu, jak szczęśliwie odbył swoją podróż i że przyniósł pieniądze, oraz że wziął za żonę Sarę, córkę Raguela. A oto i ona przybliża się i jest już blisko bramy Niniwy. Potem Tobiasz starszy, ciesząc się i wielbiąc Boga, wyszedł na spotkanie swej synowej do bramy Niniwy. A mieszkańcy Niniwy zdumieli się, gdy go ujrzeli, jak porusza się i kroczy co sił, nieprowadzony za rękę przez nikogo. Tobiasz zaś obwieszczał im, że Bóg zmiłował się nad nim i otworzył mu oczy. Potem Tobiasz podszedł do Sary, żony swego syna, Tobiasza, pobłogosławił ją i tak do niej przemówił: «Witaj, w zdrowiu przybywająca córko, niech będzie błogosławiony twój Bóg, który przyprowadził cię do nas. Niech będzie błogosławiony twój ojciec i niech będzie błogosławiony Tobiasz, mój syn, i ty bądź błogosławiona, córko! Wejdź do domu swego w zdrowiu, z błogosławieństwem i radością! Wejdź, córko!» Tego dnia nastała wielka radość między wszystkimi Żydami mieszkającymi w Niniwie.

Ps 146

J 14, 23

Mk 12, 35-37

2023-06-10, Sobota, Rok A, I, Dzień powszedni lub (w wybr. diecezjach) wspomnienie Bł. Bogumiła, biskupa

Tb 12, 1. 5-15. 20

Czytanie z Księgi Tobiasza

Tobiasz zawołał swego syna, Tobiasza, i powiedział do niego: «Dziecko, bacz, aby uiścić zapłatę człowiekowi, który wybrał się z tobą w drogę, i dołożyć mu coś jeszcze do zapłaty».

Poprosił więc go do siebie i rzekł: «Weź połowę wszystkiego, co wracając, miałeś przy sobie, jako swoją zapłatę, i idź do domu zdrów!» Wtedy Rafał poprosił ich obu na bok i rzekł do nich: «Uwielbiajcie Boga i wysławiajcie Go przed wszystkimi żyjącymi za dobrodziejstwa, jakie wam wyświadczył, aby było uwielbione i wsławione Jego imię. Rozgłaszajcie wobec wszystkich ludzi słowa Boże, jak na to zasługują, i nie ociągajcie się z wyrażaniem Mu wdzięczności. Ukrywać tajemnice królewskie jest rzeczą piękną, ale godną pochwały jest ujawniać i wysławiać dzieła Boże. Czyńcie dobrze, a zło was nie spotka. Lepsza jest szczera modlitwa i miłosierdzie połączone ze sprawiedliwością aniżeli bogactwo pochodzące z nieprawości. Lepiej jest dawać jałmużnę aniżeli gromadzić złoto. Jałmużna uwalnia od śmierci i oczyszcza z wszelkiego grzechu. Ci, którzy dają jałmużnę, nasycą się życiem. Ci, którzy popełniają grzech i nieprawość, są wrogami własnej duszy. Odkryję przed wami całą prawdę, nie ukrywając niczego. Już was pouczyłem i powiedziałem: Piękną jest rzeczą zachowywać tajemnicę królewską, ale godną wszelkiej pochwały ujawniać dzieła Boże. A teraz: gdy ty i Sara modliliście się, ja przypomniałem wasze błagania przed majestatem Pańskim; tak samo, gdy chowałeś zmarłych. A kiedy nie wahałeś się wstawać i opuszczać swojego posiłku, i iść, by pochować zmarłego, ja zostałem posłany, aby cię wypróbować. Równocześnie posłał mnie Bóg, aby uzdrowić ciebie i twoją synową, Sarę. Ja jestem Rafał, jeden z siedmiu aniołów, którzy stoją w pogotowiu i wchodzą przed majestat Pański.

A teraz uwielbiajcie Pana na ziemi i dziękujcie Bogu! Oto ja wstępuję do Tego, który mnie posłał. Opiszcie to wszystko, co was spotkało». I odszedł.

Tb 13, 2. 6. 7