Sicut prima, sicut unica, sicut ultima…
W sobotę 2 grudnia br. w parafii Trójcy Przenajświętszej w Rudzie Śląskiej - Kochłowicach odbyła się uroczystość przyjęcia nowych animatorów ministrantów oraz kandydatów na roczny okres próby. Do Kochłowic już od godziny 13.00 przyjeżdżali ministranci, aby uczestniczyć w próbie, a potem w ceremonii, której przewodniczył arcybiskup Adrian Galbas.
Dla każdego animatora lub kandydata do tej posługi to zawsze wyjątkowy dzień. Kiedy po raz pierwszy przywdziewa albę z pasem lub otrzymuję z rąk biskupa krzyż, który odtąd może nosić podczas każdej Mszy świętej czy nabożeństw.
Arcybiskup w homilii zwracał uwagę, że pod koniec roku liturgicznego Kościół mówi nam o końcu tej ziemi i tego świata, że podaje dwie ważne informacje. Pierwsza, że koniec świata będzie, a druga, że nie wiadomo kiedy będzie. Chrystus mówi, że ten dzień zna tylko Ojciec. I posługując się czytaniami z tego dnia arcybiskup wskazał, że ten dzień będzie niespodziewany i przyjdzie jak potrzask, że nie będzie dokąd uciec, jak zwierzę, które nagle wpadło w sidła. Ponadto takie niespodziewane spotkanie zależy od mojej relacji z tą osobą. Jeżeli to jest ktoś kogo kocham, to spotkanie to, będzie miłą niespodzianką: Oj nie wiedziałem, że przyjdziesz, o jak fajnie, że przyszedłeś, ale miła niespodzianka – mówił arcybiskup. Ale jeżeli ta osoba, jest kimś kogo się nie lubi, jeśli te relacje są napięte, to niespodziewane pojawienie się jej będzie budziło we mnie strach. I Pan Jezus mówi chciałbym żebyście przeżywali to spotkanie jak spotkanie przyjaciół. Z mojej strony ono takie jest, ale ty zrób wszystko aby ono takie było. I Pan Jezus daje nam rady co mamy robić, aby to spotkanie właśnie takie było:
- Uważajcie na siebie – mama często też wam to mówi i Słowo Boże też. Uważajcie na siebie, żeby twoje życie nie było przygniecione na skutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych.
Czym jest obżarstwo pytał arcybiskup? Obżarstwo jest wtedy kiedy jest za dużo i nie chodzi tylko o samo jedzenie. Chodzi o to, żebyś nie konstruował tak swojego życia, żeby nie było za dużo wszystkiego, że ciągle musze mieć więcej i więcej.
Mówił dalej – by twoje życie nie było obciążone z powodu pijaństwa. Gdzie zaraz tłumaczył: tu nie chodzi tylko o to, by nie nadużywać alkoholu, upijać się. Oczywiście to też jest niewłaściwe. Pijaństwo jest symbolem wszelkiej przesadnej rozkoszy, takiego życia tylko dla przyjemności.
I na koniec, żebyście nie byli obciążeni z powodu trosk doczesnych. Troski zawsze przyjdą. Tylko żeby nie było tak, że one nas przygniotą. To jest tak jak pływasz i wynurzasz się, żeby chwycić łyk świeżego powietrza. Żeby zawsze była chwila na oddech, który przekracza to życie.
Arcybiskup zwracając się do zebranych nawiązał do rozpoczynającego się adwentu. Jezus mówi: czuwajcie. To słowo czuwajcie, to nie znaczy czekajcie! Czekanie jest bierne, czekanie jest dla ludzi słabych. Siedzę i czekam kiedy coś przyjdzie. Czuwanie jest aktywne. Gdy ktoś był w harcerstwie i stał w czasie obozu na warcie i pilnował ognia, to wie o co chodzi. Żołnierz, który czuwa na warcie, obserwuje z której strony przyjdzie wróg. Trzeba mieć wyostrzone wszystkie zmysły. Czuwanie to jest pełne zaangażowanie. I Chrystus mówi - to nie przegap także tego mojego przychodzenia. Kiedy przychodzę do Ciebie przez Słowo Boże, kiedy przychodzę do Ciebie w sakramentach, kiedy przychodzę do Ciebie przez wyrzuty sumienia, kiedy przychodzę w drugim człowieku. Nie przegap tego. Bądź uważny, czuwaj.
I wreszcie mówi módlcie się nieustannie. To oznacza, że nie robię sobie przerw w życiu, w modlitwie, ale się podnoszę. Warto mieć swoje stałe pory na modlitwę. Kiedyś wspinałem się po skałach - dzisiaj już tego nie robię. Na kursie wspinaczkowym mówili nam, że trzeba mieć cztery podpórki. Jeśli już nie możesz mieć czterech, to przynajmniej trzy, to minimum trzy ale te trzy muszą być obowiązkowo.
Tak samo jest z modlitwą miej takie podpórki. Zaczynam dzień od modlitwy, kończę dzień modlitwą, w niedzielę Msza Święta. Modlitwa nieustanna, to także akty strzeliste. Nie wiem czy to praktykujecie? To jest jak strzała. To krótkie modlitwy jednosłowne, jednozdaniowe. Takie lecące strzały: Jezu ufam Tobie, Duchu Święty przyjdź, Maryjo pomóż mi… Takie modlitwy można odmawiać nieustannie.
To Pan Jezus nam daje byśmy przygotowywali się na koniec, żebyśmy się końca nie bali.
Do tego ostatecznego przyjścia Chrystusa, przygotowuje nas także każda Msza święta. Bardzo się cieszę, że jesteście tymi, którzy to zrozumieli, że robicie dziś kolejny krok w liturgicznej służbie ołtarza. Jesteście tymi którzy to rozumieją, tego doświadczają, to wiedzą i to przeżywają. Dla mnie jesteście tymi, którzy dają mi taki sygnał polubiłem Mszę. Wiem co tu się dzieje. Może jeszcze tego wszystkiego nie rozumiem, ale wiem jakie to ważne.
Po homilii arcybiskup przyjął ponad 110 ministrantów do rocznej kandydatury, a 88 ustanowił animatorami parafialnych wspólnot liturgicznych i wręczył im krzyże. Będą odtąd nosić je na piersiach podczas pełnienia służby w swoich parafiach.
Na uroczystość przyjechało wielu rodziców i rodzeństwa ministrantów i stało się to także dobrą okazją, by powiedzieć i wskazać na wartość Eucharystii.
Arcybiskup mówił do zebranych: „Żebyście nigdy nie tracili zachwytu Mszą świętą, żeby nie dopadło was przyzwyczajenie. Msza święta to nigdy nie jest to samo. Nigdy nie ma tych samych Mszy, bo nigdy nie ma dwóch takich samych momentów w moim życiu. Każda Msza jest niepowtarzalna. Nawet jak są te same czytania, ten sam księdza odprawia, ta sama godzina, to każda Msza święta jest wyjątkowa. Kiedyś w jednej zakrystii zobaczyłem piękny napis: Sicut prima; Sicut unica; Sicut ultima. Taki napis dla księdza. Ubiera się on do Mszy i dostaje informację: Sicut prima - masz tak odprawić tą Eucharystię jakby to była pierwsza Msza w Twoim życiu. Pamiętasz jak się do niej przygotowywałeś, jaki byłeś przejęty, jaki byłeś szczęśliwy? To tą tak samo przeżyj. Sicut unica - tak przeżyj Mszę świętą, jakby to była jedyna Msza w twoim życiu. Kardynał Wyszyński przygotowywał się do bycia księdzem i mówił, żebym chociaż tylko jedną Mszę odprawił. Św. proboszcz z Ars powtarzał jak ktoś odprawił jedną Msze, to już nic więcej nie musi osiągnąć. Sicut unica - i tak odpraw tę Mszę, jakby to była ostatnia Msza w Twoim życiu. Odpraw też ją tak, jakby to była ostatnia Msza święta. Nie wolno przyzwyczajać się. Bardzo wam dziękuję za to że chcecie być blisko ołtarza, blisko Mszy świętej”.
To niesamowite słowo przypomnienia było piękną katechezą dla wszystkich wkraczających w Adwent i szukających inspiracji i myśli do medytacji. Po uroczystej celebracji nie zabrakło czasu na osobiste rozmowy z arcybiskupem, czy też wykonanie pamiątkowych zdjęć.
.jpg)
